jueves, 21 de abril de 2016

GALICIA PARA UN AMERICANO


 Galicia es una de las 17 comunidades de España, está formada por 4 provincias: Pontevedra, Ourense, Lugo y A Coruña.

 El clima puede ser suave en invierno y con temperaturas un poco elevadas en verano. En Ourense hay clima de montaña ya que está Cabeza de Manzaneda.

 En Galicia es típico el baile de la Muñeira, es un baile tradicional y en Santiago hay un monumento llamado Catedral de Santiago.

 Uno de los platos que se come es el "polbo á feira", es un pulpo con un poquito de picante y patatas que se sirve en un plato de madera. Puedes encontrarlo en algunas cafeterías.

 La bandera es blanca con una franja azul del extremo superior izquierdo al derecho inferior y el himno lo compuso Eduardo Condal (1ªestrofa):


¿Que din os rumorosos
na costa verdescente
ao raio transparente
do prácido luar?

 Si vienes o visitas Galicia tienes que dar gracias por estar en Galicia y poder visitar sus preciosos monumentos.


JIA HUI WANG

miércoles, 20 de abril de 2016

PASEANDO POR LA "V"


Siguiendo los pasos de JUAN JOSÉ MILLÁS...

 Estaba cansada, llovía. Decidí darme una vuelta por el diccionario. Entré por la "V". Atravesé "vaca", "voraz" y "valiente". Me detuve un rato en "voluntario", conociendo así que es un persona que se ofrece a hacer algo.

MÓNICA OTERO

 Estaba en mi casa tocando el "violín" cuando vi que tenía la "varicela". Decidí dar una vuelta por el diccionario y entré por la "V", atravesé "vencimiento", "venda" y "venidero" que significa que está por "venir" o suceder.

CAROLA SANTOS NAVAZA

 Un día cualquiera, yo estaba jugando, pero me cansé y me fui a dar un paseo por el diccionario. Entré por la "V" y me encontré con un montón de palabras curiosas e interesantes como "vehemente", "valenza", "valentía" y algunas otras, pero me llamó la atención la palabra "vivaracha", que es una persona que tiene carácter despierto y alegre.

BLANCA FDEZ-COUTO

 Hacía mucho calor, era un día de "verano" y mi sobrino pequeño de ocho años había venido a visitarme. 
A pesar de las tentaciones de salir al parque o a la playa, jugamos a su juego favorito: el Tutifruti, pero esta vez con ayuda del diccionario. Me tocó la letra "V" y "veloz" como el rayo, la buscamos en el diccionario. Mientras buscaba, alguna que otra palabra llamó mi atención, obligándome a leer su significado. Esas palabras fueron: "vicisitud", "vivales" y "vulgo". Me paré a leer la palabra "vida", palabra que conocemos y usamos muy a menudo pero no sabemos su significado verdadero. 
Claramente, mi sobrino ganó, pero no me importó.

ANDREA OGANDO OLAÑETA

 Era un día de "verano", estaba con mis amigos jugando al escondite en una granja.
Mi amigo Victor se escondió, y para poder avanzar debíamos averiguar las siguientes contraseñas: "valeverguista" que significa irresponsable, "vaquiruela" que significa salamandra y "verraquera" que significa lloro fuerte y continuado de los niños.  

DANIEL GUTIÉRREZ ÁLVAREZ

 Estaba yo paseando por la calle, llovía fuertemente. Me llamó la atención un cartelito que decía: "Los refugiados te necesitan, ayúdanos", y por mi cabeza pasaron muchas palabras, la mayoría con "V"; "valiente", "valioso", "valorar",... Hasta que me paré en "voluntario". Una palabra muy especial. Si fuésemos "voluntarios" ayudaríamos a los demás y cambiaríamos el mundo.

CARLOTA SOLÉ PÉREZ

 Era un día soleado, estaba feliz y contenta. Decidí pasearme por el diccionario. Empecé mi camino por la letra "V", atravesé "venerar", "vida", "victoria" y me detuve en "virtud". Una interesante palabra, bisílaba, aguda, terminada en -d,...una palabra llena de sorpresas que significa cualidad buena de una persona. 
Yo considero que tengo dos "virtudes" muy importantes, la "verdad" y la "valentía". ¿Y tú?

ANDREA VÁZQUEZ

 El día era tranquilo, todo iba normal, pero de repente el día cambió, cuando llegaron las nubes oscuras como la noche, enfadadas como un toro. 
Todos los niños se fueron a sus casas, yo desde la "ventana" de mi habitación observaba como lloraban las nubes, cogí el diccionario y fui camino de la "V". Desde ahí fui leyendo las palabras que aparecían como: "violeta", "vínculo", "virtud" y "victoria". La palabra que me llamó la atención fue "victoria", su significado es: acción de ganar o vencer en una carrera, competición,...

JOEL RAMOS

DESCUBRIENDO LA "B"

Tomando como referencia un texto del periodista y escritor español, JUAN JOSÉ MILLÁS, los alumnos de sexto han realizado los siguientes textos.


 Era un día soleado y estaba tan feliz que decidí irme una vuelta por el diccionario. Entré por la "B", pasé por "bondad", "bailar" y me detuve un rato en "bizcocho". Me enteré de que no estaba el significado con todas sus acepciones, porque un "bizcocho" es lo que hace tu abuela si te quiere. 

 JIA HUI WANG


 Estaba dormida, llovía, relampagueaba y tronaba, me desperté en medio de la noche. Decidí dar una vuelta por el diccionario mientras talaba mi "baobab" y pensaba en la falta de "bonanza" que una "bizarra" reportera anunció en el telediario.

PAULA LÓPEZ LEAL

Estaba agotada, el cielo estaba nublado, amenazaba lluvia. Reflexioné y decidí leer el libro de "La vuelta al mundo en 80 días". Absorta en la lectura, seguí leyendo hasta fijarme en unas cuantas palabras que empezaban por "B": "bártulos", "barbián" y "beorí", pero la que más llamó mi atención fue "benemérito". Palabra cuyo significado usamos a menudo para decir que estamos orgullosos, que es digno de gran estimación por los servicios que presta. 
Añorando mi infancia, seguí leyendo hasta acabar el libro.

ANDREA OGANDO OLAÑETA

 Estaba cansado, granizaba. Decidí darme una vuelta por el diccionario. Entré por la "B", atravesé "bebida", "barril" y me detuve en "bestial", averiguando que es palabra puede ofender un poco.

ÁLVARO ROMA FERREIRA

 Me dolían los pies, me asomé a la ventana, había una tormenta. Decidí pasearme por el diccionario, empecé por la "B", pasé por "baloncesto", llegué a "burdégano" y me quedé un tiempo en "bergante", que es esa persona que actúa sin honradez o sin escrúpulos.

SARA GIL PÉREZ-GOROSTIAGA

 Estaba aburrido, el día estaba bochornoso, mis amigos estaban de campamento y decidí darme un paseo por el diccionario, empezando por la "B", atravesando "bailarín", "balancín" y "buceo", deteniéndome en "belén", recordando con morriña mis navidades en "Brasil", abriendo regalos, tomando chocolate caliente y postres navideños.

EDUARDO REJO GONZÁLEZ

 El otro día me quedé en casa aburrida y busqué en el diccionario palabras absurdas con "B" y encontré: "balaústre", "baldragas", "boomers" (así se dice bragas en zonas de España) y "blenorragia" (no la busques si no quieres asquearte). Finalmente pasó el día y me fui a cenar riéndome por lo "bajinis".

LARA SANTOS DIZ 

sábado, 12 de marzo de 2016

domingo, 6 de marzo de 2016

QUE SUCEDEU DESPOIS DO FRANQUISMO?

O país deixa atrás o réxime dictatorial do xeneral Franco e pasou a rexirse por unha constitución que instauraba un Estado social e democrático de dereito. Período que constitúe a primeira etapa do reinado de Juan Carlos I.

sábado, 20 de febrero de 2016

miércoles, 10 de febrero de 2016

A guerra Carlista.

Aquí vos deixo unha pequena presentación sobre a Guerra Carlista.




Consecuencias en pintura.

Con este vídeo  podedes entender un poquiño moito mellor o que supón unha Guerra e cales son as súas consecuencias. Neste caso, tedes a oportunidade de achegarvos a todo isto a través dunha fonte gráfica: a pintura de Goya. Estaría ben, que ademais de ver o vídeo que vos facilito, pescudedes un poquiño máis sobre este pintor. Ten unha vida e unha obra única e chea de sorpresas. 




miércoles, 27 de enero de 2016

Caperucita en verso (I)



    Esta niña se llama Caperucita

    que un día fue a visitar

     a su enferma abuelita;

     a la que le quería cantar.


     Por el bosque ella iba,

     cantando una canción muy bonita

     mientras buscaba una florecilla

     que regalarle a su preciosa abuelita.


 
     El lobo la sorprendió,

     con sus largas historias

    con las que a Caperucita aburrió

     y después, engañó.


 
   Recorrió el camino largo,

   hacia la casita en el bosque

   donde se reflejó en un lago

   lleno de colores.


 
   A la casita llegó,

   con su bonita cesta,

   a la abuelita saludó

   encontrando alguna diferencia.



 Lucía, María T. , Manuel y Lidia 



Dun mariñeiro vai a cousa (III)



  Son un mariñeiro, nacín no ano 1970. Formo parte da cofradía de pescadores 
  Chámome Rodrigo Iglesias Domínguez, nacín en Salamanca.

 Cando tiña 30 anos fun cuns amigos de pesca e levantouse unha marexada,    rompeu a nosa rede, tivemos que refuxiarnos nunha cova ata que se              calmou a treboada. Tivemos moita sorte, apareceu un barco pesqueiro e   levounos ata o porto.




      Martín, Lidia e Guillermo  


        

lunes, 25 de enero de 2016

Ideas para traballo sobre mulleres e arte.

Aquí vos quedan os enlaces que vimos na clase. Recordade que vos poden dar ideas, pero que non son para copiar como tal, hai que ser creativos e orixinais ante todo! Aquí tedes algúns ideóns anteriores, nada máis e nada menos que Picasso, Lichtenstein e Warhol.








Dun mariñeiro vai a cousa (II)

Carlos González naceu en Avilés (Asturias) o 19 de Xaneiro de 1970. Dende que teño uso de razón encántame o mar.O meu modelo a seguir é meu pai porque chegou a ser o xefe da cofradía de  pescadores.
Recordo que cando era pequeno adoitaba ir cos meus amigos, a cova que hai no peirao do meu pobo.
Creo que o meu peor día foi un día de marexada que o meu pai foi navegar,e mentras pescaba, enredouse coa rede e caeu pola borda. Por sorte, un mariñeiro da tripulación tirouse a auga e me salvou. Agora só o recordo como un pequeno susto.

Bueno, xa sabedes un pouco máis da miña vida!!! 

Mª José, Marta e Rubén. 

Dun mariñeiro vai a cousa.

Escribimos unha pequena autobiografía na que temos que incluir o seguinte vocabulario: marexada, mariñeiro, 1970, cofradía de pescadores, amigos, cova e rede. 


Eu son un mariñeiro galego. Nacín en Pontevedra en 1970. O meu pai foi mariñeiro e a miña nai traballaba na pescadería. O de gustarme o mar, víñame nos xenes.

Todas as tardes saia a navegar co meu pai, era mooi divertido. Un dia, pillounos unha marexada , cando pensabamos que o todo iba  a ser perfecto. Aínda  así, na rede de pesca pillamos moitos peixes.

Cando tiña 30 anos , entrei na cofradía de pescadores , tiña moitos amigos alí.
Un día, cos meus amigos da cofradía de pescadores, acampamos na praia  pero empezou a chover e nos refuxiamos nunha cova, foi unha enorme aventura

Encantábame o meu traballo!!!!

Hiba, Pablo e Sandra.

¡Tiene narices la cosa!

Aquí os dejo la propuesta para esta semana. Darle mil vueltas.. ¿qué dice?, ¿cómo lo dice?, ¿que vocabulario utiliza?, ¿hay algún recurso literario?, ¿quién es Francisco de Quevedo?, ¿en qué época vivió?, ¿en serio le escribió un poema a una nariz o detrás de ese título se esconderá algo más?, ¿que significará todo esto? 


A UNA NARIZ 

Érase un hombre a una nariz pegado, 
érase una nariz superlativa, 
érase una nariz sayón y escriba, 
érase un pez espada muy barbado. 

Era un reloj de sol mal encarado, 
érase una alquitara pensativa, 
érase un elefante boca arriba, 
era Ovidio Nasón más narizado. 

Érase un espolón de una galera, 
érase una pirámide de Egipto, 
las doce tribus de narices era. 

Érase un naricísimo infinito, 
muchísima nariz, nariz tan fiera, 
que en la cara de Anás fuera delito. 



Francisco de Quevedo

domingo, 10 de enero de 2016

ARTISTEANDO

Este é un espazo destinado a  compartir intereses sobre a arte. Aquí podes compartir as túas curiosidades sobre música, arte visual ou outras ocurrencias.

CRÍTICAS SONORO-LITERARIAS

Este espazo está reservado para colgar as críticas sonoras realizadas por vós sobre as obras literarias que ledes.

RECUNCHO LITERARIO

Aquí temos un espazo para compartir fragmentos de libros, poemas que marcan un antes e un despois, ilustracións relacionadas cos libros, en definitiva... unha caixa de sorpresas literarias.